Την ώρα που ο ελληνικός αθλητισμός αναγκάζεται να διασωληνωθεί και να
μπει στην εντατική λόγω της νέας περικοπής της κρατικής επιχορήγησης
που θα φτάσει το 50% η Πολιτεία κρατάει το σεντούκι με τον θησαυρό διπλό
και τριπλοαμπαρωμένο άνευ λόγου και αιτίας.
Η λύση στην επιχορήγηση του αθλητισμού έχει βρεθεί από το 2004 και μετά ωστόσο ουδείς θέλει να την εφαρμόσει ή για να ακριβολογήσουμε ουδείς έχει την βούληση να την υλοποιήσει.
Ποιά είναι αυτή ;Μα η αξιοποίηση των δεκάδες Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων που παραμένουν ανενεργές , αραχνιάζουν και το χειρότερο διαλύονται χρόνο με το χρόνο. Και βέβαια δεν μιλάμε μόνο για μια απλή έννοια όταν λέμε “αξιοποίηση” αφού τα εννέα χρόνια που μεσολάβησαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας υπήρχαν συγκεκριμένες ευκαιρίες να λειτουργήσουν χρυσοφόρα αυτές οι εγκαταστάσεις.
Παράδειγμα πρώτο , το Αθλητικό κέντρο κανόε καγιάκ σλάλομ στο Ελληνικό. Μια πίστα για αθλητισμό σε άγρια νερά στο ιδανικότερο σημείο της Αττικής για το οποίο είχαν κατατεθεί δεκάδες προτάσεις απο ιδιώτες να το εκμεταλλευτούν. Καμία δεν προχώρησε και το κέντρο άνοιγε για λίγες μέρες το χρόνο χωρίς κανένα όφελος για την Πολιτεία.
Παράδειγμα δεύτερο. Το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα. Ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη και τον κόσμο που γίνεται ακόμη καλύτερο λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα. Ακόμη και σήμερα χωρίς καμία διαφήμιση ξένες ομάδες κωπηλασίας από την βόρια Ευρώπη έρχονται για να προετοιμαστούν Θα μπορούσε κάλλιστα να δοθεί σε ιδιώτες και να γίνει ένα ιδανικό διεθνές προπονητικό κέντρο με όλες τις προδιαγραφές και να προσελκύει ομάδες-πελάτες όλο το χρόνο.
Παράδειγμα τρίτο. Το Κέντρο του Beach Volley στο παραλιακό μέτωπο στις Τζιτζιφιές που έχει λειτουργήσει μόλις μια φορά από τότε που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς αγώνες . Με το κατάλληλο marketing θα είχε στεγάσει σπουδαία πρωταθλήματα αλλά και διάφορα θαλάσσια σπορ . Τώρα το τρώει η αλμύρα.
Παράδειγμα τέταρτο. Το στάδια της Περιφέρειας , το Παμπελοποννησιακό , το Πανθεσσαλικό , το Παγκρήτιο που δίδονται σε ποδοσφαιρικές ΠΑΕ προς χρήση έναντι μηδαμινού τιμήματος προκειμένου να τα χρησιμοποιούν ως έδρες ενώ την ίδια ώρα τους παρέχονται εγκαταστάσεις ευρωπαϊκού επιπέδου.
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά όπως και τα αθλητικά κέντρα που θα μπορούσαν να είχαν αποβεί χρυσοφόρα για τον ελληνικό αθλητισμό.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η λέξη αποκρατικοποίηση έχει πλέον απενοχοποιηθεί μήπως θα πρέπει η Πολιτεία να στραφεί σε αυτές τις λύσεις για να τροφοδοτήσει τον αθλητισμό;
πηγη
Η λύση στην επιχορήγηση του αθλητισμού έχει βρεθεί από το 2004 και μετά ωστόσο ουδείς θέλει να την εφαρμόσει ή για να ακριβολογήσουμε ουδείς έχει την βούληση να την υλοποιήσει.
Ποιά είναι αυτή ;Μα η αξιοποίηση των δεκάδες Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων που παραμένουν ανενεργές , αραχνιάζουν και το χειρότερο διαλύονται χρόνο με το χρόνο. Και βέβαια δεν μιλάμε μόνο για μια απλή έννοια όταν λέμε “αξιοποίηση” αφού τα εννέα χρόνια που μεσολάβησαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας υπήρχαν συγκεκριμένες ευκαιρίες να λειτουργήσουν χρυσοφόρα αυτές οι εγκαταστάσεις.
Παράδειγμα πρώτο , το Αθλητικό κέντρο κανόε καγιάκ σλάλομ στο Ελληνικό. Μια πίστα για αθλητισμό σε άγρια νερά στο ιδανικότερο σημείο της Αττικής για το οποίο είχαν κατατεθεί δεκάδες προτάσεις απο ιδιώτες να το εκμεταλλευτούν. Καμία δεν προχώρησε και το κέντρο άνοιγε για λίγες μέρες το χρόνο χωρίς κανένα όφελος για την Πολιτεία.
Παράδειγμα δεύτερο. Το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα. Ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη και τον κόσμο που γίνεται ακόμη καλύτερο λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα. Ακόμη και σήμερα χωρίς καμία διαφήμιση ξένες ομάδες κωπηλασίας από την βόρια Ευρώπη έρχονται για να προετοιμαστούν Θα μπορούσε κάλλιστα να δοθεί σε ιδιώτες και να γίνει ένα ιδανικό διεθνές προπονητικό κέντρο με όλες τις προδιαγραφές και να προσελκύει ομάδες-πελάτες όλο το χρόνο.
Παράδειγμα τρίτο. Το Κέντρο του Beach Volley στο παραλιακό μέτωπο στις Τζιτζιφιές που έχει λειτουργήσει μόλις μια φορά από τότε που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς αγώνες . Με το κατάλληλο marketing θα είχε στεγάσει σπουδαία πρωταθλήματα αλλά και διάφορα θαλάσσια σπορ . Τώρα το τρώει η αλμύρα.
Παράδειγμα τέταρτο. Το στάδια της Περιφέρειας , το Παμπελοποννησιακό , το Πανθεσσαλικό , το Παγκρήτιο που δίδονται σε ποδοσφαιρικές ΠΑΕ προς χρήση έναντι μηδαμινού τιμήματος προκειμένου να τα χρησιμοποιούν ως έδρες ενώ την ίδια ώρα τους παρέχονται εγκαταστάσεις ευρωπαϊκού επιπέδου.
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά όπως και τα αθλητικά κέντρα που θα μπορούσαν να είχαν αποβεί χρυσοφόρα για τον ελληνικό αθλητισμό.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η λέξη αποκρατικοποίηση έχει πλέον απενοχοποιηθεί μήπως θα πρέπει η Πολιτεία να στραφεί σε αυτές τις λύσεις για να τροφοδοτήσει τον αθλητισμό;
πηγη
liberovolley11.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου