Του Δημήτρη ΤΥΧΑΛΑ
Υπόθεση εργασίας (εναρμονισμένη με το κλίμα των ημερών): Αναλαμβάνετε υπεύθυνος για να σώσετε ένα ερασιτεχνικό σωματείο το οποίο «καλλιεργεί» διάφορα (και διαφορετικά) αθλήματα και βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Με το ΔΝΤ να έχει απλώσει τη σκιά του σε όλη την ελληνική επικράτεια και τον απλό κόσμο να έχει στενάξει από τα (ατελείωτα) μέτρα, καμία εύκολη λύση δεν έχει ελπίδες να εξελιχθεί σε… σωτήρια. Κι όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτό απ’ όλους τόσο το καλύτερο.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που πρέπει να γίνει είναι ο ξεκάθαρος διαχωρισμός του «Ερασιτέχνη» από τον «Επαγγελματία». Ερασιτέχνες με συμβόλαια δεκάδων χιλιάδων ευρώ δεν υπάρχουν πουθενά σ’ όλο τον κόσμο, αλλά ούτε επαγγελματίες οι οποίοι θα κάνουν μόνο απογευματινές προπονήσεις.
Αρκετά διατηρήθηκε στην αθλητική ζωή αυτό το ερμαφρόδιτο καθεστώς των ΤΑΠ, ΤΑΑ ή δεν ξέρουμε πώς αλλιώς ονομαζόταν.
Δεύτερον πρέπει το κάθε σωματείο να δει ποια αθλήματα μπορεί να διατηρήσει. Δεν μπορεί όλοι να τα έχουν όλα και να θέλουν να διατηρούν την υγεία τους.
Ο κάθε σύλλογος θα πρέπει να κάνει ένα ξεσκαρτάρισμα στο δικό του παραγοντικό ανθρώπινο δυναμικό. Ο παράγοντας στο ερασιτεχνικό σωματείο βρίσκεται εκεί γιατί αγαπά το άθλημα ή τον σύλλογο που υπηρετεί. Οσοι λοιπόν έχουν τον χρόνο, τη διάθεση και την υπομονή ας σηκώσουν τα μανίκια κι ας πιάσουν δουλειά.
Αφού λοιπόν γίνει αυτό το σημαντικό εσωτερικό ξεκαθάρισμα, τότε ο κάθε σύλλογος, γνωρίζοντας με ποιους έχει να κάνει και σε ποιους απευθύνεται, μπορεί να διαμορφώσει και την πολιτική του όσον αφορά τα έσοδα. Γιατί με το ελληνικό κράτος να χρωστάει και της Μιχαλούς, οι επιχορηγήσεις σε σωματεία και ομοσπονδίες σύντομα θα συνοδεύονται κι από φράσεις του στυλ «μια φορά κι έναν καιρό…».
Από τη στιγμή όμως που κάθε ομάδα θα έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, θα απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο «κοινό» και κυρίως θα αναζητεί λογικά ποσά, πολύ πιο εύκολα μπορεί να βγει στην αγορά για να υλοποιεί τον προγραμματισμό της.
Στις ασκήσεις επι χάρτου θα ισχυριστεί κάποιος ότι όλα μοιάζουν εύκολα. Δεν θα διαφωνήσουμε. Οταν όμως έχεις πιάσει πάτο, πρέπει να δεις τη ζωή αλλιώς γιατί ακόμη κι αν καταφέρεις να ξανασηκωθείς με ξένα δεκανίκια, σε λίγα χρόνια πάλι στον πάτο θα βρεθείς!
Υπόθεση εργασίας (εναρμονισμένη με το κλίμα των ημερών): Αναλαμβάνετε υπεύθυνος για να σώσετε ένα ερασιτεχνικό σωματείο το οποίο «καλλιεργεί» διάφορα (και διαφορετικά) αθλήματα και βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Με το ΔΝΤ να έχει απλώσει τη σκιά του σε όλη την ελληνική επικράτεια και τον απλό κόσμο να έχει στενάξει από τα (ατελείωτα) μέτρα, καμία εύκολη λύση δεν έχει ελπίδες να εξελιχθεί σε… σωτήρια. Κι όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτό απ’ όλους τόσο το καλύτερο.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που πρέπει να γίνει είναι ο ξεκάθαρος διαχωρισμός του «Ερασιτέχνη» από τον «Επαγγελματία». Ερασιτέχνες με συμβόλαια δεκάδων χιλιάδων ευρώ δεν υπάρχουν πουθενά σ’ όλο τον κόσμο, αλλά ούτε επαγγελματίες οι οποίοι θα κάνουν μόνο απογευματινές προπονήσεις.
Αρκετά διατηρήθηκε στην αθλητική ζωή αυτό το ερμαφρόδιτο καθεστώς των ΤΑΠ, ΤΑΑ ή δεν ξέρουμε πώς αλλιώς ονομαζόταν.
Δεύτερον πρέπει το κάθε σωματείο να δει ποια αθλήματα μπορεί να διατηρήσει. Δεν μπορεί όλοι να τα έχουν όλα και να θέλουν να διατηρούν την υγεία τους.
Ο κάθε σύλλογος θα πρέπει να κάνει ένα ξεσκαρτάρισμα στο δικό του παραγοντικό ανθρώπινο δυναμικό. Ο παράγοντας στο ερασιτεχνικό σωματείο βρίσκεται εκεί γιατί αγαπά το άθλημα ή τον σύλλογο που υπηρετεί. Οσοι λοιπόν έχουν τον χρόνο, τη διάθεση και την υπομονή ας σηκώσουν τα μανίκια κι ας πιάσουν δουλειά.
Αφού λοιπόν γίνει αυτό το σημαντικό εσωτερικό ξεκαθάρισμα, τότε ο κάθε σύλλογος, γνωρίζοντας με ποιους έχει να κάνει και σε ποιους απευθύνεται, μπορεί να διαμορφώσει και την πολιτική του όσον αφορά τα έσοδα. Γιατί με το ελληνικό κράτος να χρωστάει και της Μιχαλούς, οι επιχορηγήσεις σε σωματεία και ομοσπονδίες σύντομα θα συνοδεύονται κι από φράσεις του στυλ «μια φορά κι έναν καιρό…».
Από τη στιγμή όμως που κάθε ομάδα θα έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, θα απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο «κοινό» και κυρίως θα αναζητεί λογικά ποσά, πολύ πιο εύκολα μπορεί να βγει στην αγορά για να υλοποιεί τον προγραμματισμό της.
Στις ασκήσεις επι χάρτου θα ισχυριστεί κάποιος ότι όλα μοιάζουν εύκολα. Δεν θα διαφωνήσουμε. Οταν όμως έχεις πιάσει πάτο, πρέπει να δεις τη ζωή αλλιώς γιατί ακόμη κι αν καταφέρεις να ξανασηκωθείς με ξένα δεκανίκια, σε λίγα χρόνια πάλι στον πάτο θα βρεθείς!
Αναδημοσίευση από exedrasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου